SOBRE AS GRAFÍAS DE L'ARAGONÉS MODERNO. REFLEXIONS Y OPINIONS


Pues buen catén m'ha saliu... A la fin bellas quantas pachinas sobre as grafias, un tema que sé que ye rusient y que, en cuentas d'amagar-lo, creigo que cal concarar antes con antes. Como leyer un post en un blog ye prou incomodo, y más si ye d'ista largaria, podetz descargar-tos o PDF en iste vinclo. Sin fotos, sin que calga estar conectada y t'as aimants d'o papel, de millor imprentar. Ta qui no leyió l'articlo sobre a (mía) histora d'as grafías, le'n recomiendo, porque bi ha prous referencias. Aspero criticas, reflexions, acusacions, crucifixions y, porqué no, afalagos.

Sobre as grafías de l’aragonés “moderno”: Argumentos, contra-argumentos, reflexions, preguntas, respuestas y memoria.

Introducción:

Foi servir a grafía EFA por convicción y porque ye a millor opción ta yo. En istos diyas, se’n ye debatindo muito dimpués de que esclatase a bomba informativa de que CHA, a traviés d’a suya Fundación Gaspar Torrente, y d’o suyo ideyologo Martínez Tomey, aconseguise que o Tribunal Superior de Chusticia d’Aragón aturase a implantación d’o Currículo aragonés y d’a luenga aragonesa, nomás porque caleba amostrar-lo con grafía EFA, mientres se nombraba una academia de man d’o gubierno que decidise sobre o tema.

Asinas que feré bellas consideracions que cal fer, más que más, t’a chent que no ye guaire embrecada en o mundet de l’aragonés u que leva poco tiempo y se fa cruces de viyer istas historias.

Qui soi yo ta charrar d’isto?
No soi filologo, ni lingüista, ni represento a dengún que no siga yo mesmo. No soi fablant patrimonial de l’aragonés. Naixié de Zaragoza, de familia monolingüe en castellano y no prencipié a aprender aragonés dica los 21 anyos.

Mientres muitas anyadas m’estimau más de no embrecar-me guaire en istos pleitos. Que se mullasen atros, a qui consideraba con más autoridatz, más representativos, etc… Manimenos me trobo con que chent que leva muito menos en isto, que tien muito menos ideya d’aragonés, u que mesmo tot isto se la bufa, pero tien atros intreses, no nomás en opina, sino que mesmo influye en o esdevenider de l’aragonés y d’a política lingüística. Y lo siento, pero dimpués de tantas anyadas de (malentendiu) respeto, ya me siento prou autorizau como ta expresar publicament a mia opinión. Ya poco mal puedo fer que no s’haiga feito antes. No tiengo más autoridat que dengún, pero tampoco no menos que muitas.

O diya que o “rudio” s’amorte y os saputos queden entre ells ta apanyar isto, tornaré t’o mio silencio si calese. Tanimientres no me’n callaré ni una, sentindo-lo muito.

Ye a grafía lo problema más grieu de l’aragonés?
No. O problema más grieu de l’aragonés ye la perda d’a transmisión cheneracional y l’ausencia quasi total de políticas de refirme a la luenga. A una parte muito important d’as fablants d’aragonés, a grafía se la bufa prou. Más que más, quan....................................................


Ta continar leyendo l'articlo punchar en a imachen


Fuente: http://barrenau.blogspot.com.es

No hay comentarios:

Publicar un comentario