Manifiesto "chuntas por l'aragonés".

 

MANIFIESTO 8 DE MARZO
-------------------
 CHUNTAS POR L´ARAGONÉS


O papel d’a muller como trasmisora d’a luenga ye importantisimo, antis de naxer sentimos a fabla d’as nuestras mais. Somos as trasmisoras d’a luenga aragonesa. En iste inte en que a trasmisión d’o idioma ye cuasi amortata, ye en as mans d’as mullers a supervivenzia de l´aragonés.

Por isto, dende Ligallo de Fablans queremos empentar o papel d’a muller en o movimiento de reivindicazión d’a luenga aragonesa. En a nuestra Asoziazión como en belunas más, chugamos un papel bien importán en as organizazions, como presidentas, secretarias, empentadoras d’autividaz,  mayestras, asoziatas, investigadoras….

Pero, en cheneral, manca un brinco importán dentro d´o movimiento, espezialmén en a visibilidat en os puestos importans e de dezisión. O nuestro idioma no puede estar un prozeso alazetato solo que en os varons. Cal que as mullers bi alportemos a nuestra sensibilidat e buen fer.

As luengas d´Aragón son en un inte prou importán, s’están prenendo dezisions traszendetals, e s’están  dixando a las mullers a un canto. O nombramiento d´os miembros en l´Academia d’as luengas d´Aragón presume que as personas que composen o Instituto de l´Aragonés serán más que más varons. Entre os nombratos por a Universidat e as Cortes d´Aragón, zinco d´os siete, solo bi ye eslechita que una muller. Cal reclamar que as atras dos sigan mullers, porque calidat e cualificazión no faltan. No debemos permitir que o patriarcato impose os suyos criterios e conflitos, e menos en instituzions tan importans como l´Academia d´as luengas d´Aragón ni en os suyos organos, y en concreto en o Instituto de l´Aragonés, porque ye ixe o punto an a igualdat ye en serio riesgo.

Escritoras, educadoras, investigadoras como Carmen Castán, Ana Giménez Betrán, Ana Tena Puy, Iris Campos, Paz Ríos,  Maria Pilar Benítez, o Liena Palacios, entre muitas más, en poderban desembolicar un sobrebuen papel. As mullers pueden ayutar a que o Instituto de l´Aragonés reyalmén funzione e pueda alcanzar o consenso que tanto s´amenista.

¿Somos reyalmén consziens que, si istas siete mullers estasen as miembras d´o Instituto de l’Aragonés, dárbanos una oportunidat a o esbloqueyo d´o conflito filolochico e, de retruque a ra luenga aragonesa? Por isto mesmo, creyemos que a fegura representativa d’a instituzión, que arbitra e modera, poderba e deberba estar una muller como presidenta de l’Academia: a candidata nombrata por a Universidat María Luisa Arnal Purroy.

Dende Ligallo de Fablans pensamos que iste ye l’inte de creyar un espazio ta nusatras, en o que se pueda achuntar-se-ie a fablar en luenga aragonesa, ta trasmitir a luenga, ta luitar e ta veyer a vida dende l’envista d’as mullers fabladoras que luitan por l’Aragonés.